Een uitverkocht Ahoy keek op vierde avond van de Zesdaagse reikhalzend uit naar het hoofnummer een madison over 50 min en 10 ronden. De koppels deden dat wat van hen verwacht werd; er een harde wedstrijd van maken. En dat leverde een fraai spektakstuk op, waarbij de drie favoriete koppels voor de eindzege in de nulronde eindigden en de overwinning naar het koppel Viviani – Hoppezak ging en zij de leiding in het algemeen klassement overnamen van de Belgen.

In het restant van de vierde avond kon het koppel zijn voorsprong in het klassement vasthouden, waardoor ze tijdens de podiumceremonie de gele trui kregen uitgereikt
Enkele conclusies
- van de dominantie die het koppel Niki Terpstra – Yoeri Havik de eerste avond liet zien is al twee avonden geen sprake meer ( weten zij de scheurtjes die we soms vaststellen nog te herstellen) Bij Terpstra gaan de jaren tellen
- de gouden buzzer is pas leuk als iemand het mag doen die is geblinddoekt en oordopjes in heeft.
- het uitstekende optreden van met name Vincent Hoppezak, uit het naburige Capelle a/d IJssel is een zegen voor het evenement. Zeker het Rotterdamse publiek  heeft hem in de armen gesloten. Enkele jaren geleden dacht men nog dat Michael Zijlaard, die de piste blijkbaar vaarwel heeft gezegd een rol zou gaan vervullen.
– Dat Harrie Lavreysen een nieuw baanrecord wilde vestigen, hij slaagde met zijn 9,733 over 200 meter, zegt veel over zijn instelling.