Hoogtij in ‘De Sportwereld’
 |
|
| Het was 3.15 uur toen zijn gade haar nachtcrème opdeed en Baanwacht moe zijn ledikant opzocht. Niet dat de jaren wegen want vandaag is ‘De Sportwereld’ opnieuw vanaf 14.00 uur geopend. Het waren de vele verhalen en discussies die hem maandagavond in hun stampvolle etablissement hebben afgemat. Leo de Kogel (83) vertelde dat zijn werk als starter vroeger zwaar onderschat werd. De hele dag stond hij op de startlijn en op het middenterrein pistolen af te schieten. Hij was vijf dagen per jaar een officieel man en haalde er dus alles uit. Het viel hem blijkbaar zwaar want hij is vergrijsd door de kruitdamp. |
|
 |
|
| Neem oud legerkapitein Cees Kweewijn, wiens benoeming tot internationaal jurylid het voornaamste wapenfeit was tijden de mondiale pistekampioenschappen in Pakistan. “Mijn benoeming is toentertijd van grote importantie voor het Nederlandse baanwielrennen geweest,” deelde de 92- jarige aan een overvolle stamtafel mede. Dat is de heer Kweewijn, de eenvoud zelve. Zijn zelfverloochening ging zover dat hij timide wees op de successen van de Nederlandse ploeg. “Onze oranje medaillewinnaars verdienen toch ook een deeltje van jullie aanwezigheid hier aan tafel” zo gaf hij toe. (Er wordt gefluisterd dat Cees Kweewijn, thuis geteisterd wordt door een Xantippe met schuimspaan en deegrol!) |
|
 |
|
| De langste en meest nietszeggende discussie werd gevoerd door De Vlo en De Arend die vroeger lange tijd in de wintermaanden een onafscheidelijk koppel vormden. Talloze nationale kampioenschappen ploegkoers, internationale koppelkoersen en zesdaagsen schreven zij gezamenlijk op hun naam. De Vlo (zijn scheldnaam in wielerkringen was de Olifant van de Langstraat) begon plotseling te ‘roepen’ over de niet selectie van Yoeri Havik. Dat roepen doet hij alleen als hij te veel drank heeft genoten, door hemzelf papegaaiensoep genoemd. Een ding wil ik U wel verklappen, de rapen waren gaar. De Arend, een van de beste wegrenners die ons land gekend heeft, vloog de Vlo naar diens keeltje en zou hem vermoord hebben als ik, met de kerstgedachte ‘vrede op aarde’ nog in mijn hoofd niet tussen beide gesprongen was. De sport brengt mensen tot elkaar, maar dit vond ik toch wel erg dichtbij elkaar.. Een van mijn beste klanten de nek om laten draaien, op zo’n mooie avond, geen sprake van. “Sorry,sorry,” sputterde hij uit het vlokkig schuim rond zijn mond. Gertrude, heeft beide heren mee naar de woonkamer genomen en manhaftig toegesproken. Als ze grijnslachend terugkomt wordt ze gevolgd door twee glimlachende oud-coureurs. Met de gedachte dat hij zich soms klein voelt bij wat in het baanwereldje de voorbije dagen in Omnisport gebeurde is Baanwacht in Morpheus armen gaan liggen |