Groot-Brittannië domineerde WK voor junioren

de Britse dames behaalden vijf wereldtitels
Waar werd het WK voor junioren gehouden? Op de maan? Dit is wat een Spaanse coach ironisch vertelde toen hij sprak over het grote aantal records dat vorige week tijdens genoemd evenement werd verbroken. Nou nee, dit kampioenschap werd verreden in Luoyang, China, een stad die niet eens op de 1.000 meter hoogte ligt zoals vermeld in de documentatie, maar eerder op iets meer dan 100 meter.
Tayte Ryan: potentiële opvolger van de vertrekkende Matt Richardson?
Onder die vijf wereldrecords valt vooral dat van de Australiër Tayte Ryan op, de eerste junior die onder de één minuut op de 1 km T.T. kwam (59,875), die ook het goud pakte op de sprint. Of die van het dames viertal van Groot-Brittannië (Cat Ferguson, Imogen Wolff, Erin Boothman en Carys Lloyd), met 4:20.811, en het heren kwartet van Italië (Davide Stella, Ares Costa, Christian Fantini en Alessio Magagnotti), met 3 :51.199 , vandaag een onbereikbare tijd voor veel elite teams. Om nog maar te zwijgen van de 3:04.161 van de Australiër Will Holmes op de individual pursuit, al won hij slechts zilver – wanteen record verbreken beteken niet altijd goud -, of de 48,835 die de ChInese dames (Minying Lu, Shuyan Luo en Yi Shi) de wereldtitel bezorgde Maar ongeacht deze vele records zijn de prestaties het belangrijkste. En daarbij zijn Groot-Brittannië en Italië de grote winnaars geweest, zoals de afgelopen jaren wel vaker is gebeurd, in een evenement waarin landen als Duitsland een zeer kleine selectie afvaardigde en het machtige Rusland op het laatste moment niet mee kon doen (slordig in het aanvragen van de visums!) Groot-Brittannië domineerde in kwaliteit en kwantiteit, met elf medailles (zes gouden, twee zilveren en drie bronzen), met een speciale rol voor de dames. Italië had ook 11 eremetaal , zij het met een minder ‘opzichtige’ verdeling (3, 1 en 7).
België keerde met drie wereldtitels terug uit China
Australië, België en Colombia wonnen ook drie gouden medailles, met als hoogtepunt het Latijns-Amerikaanse team dat een andere koningin van het kampioenschap kroonde, Stefany Cuadrado, drievoudig winnaar van de ‘Kurzzeit’-onderdelen, disciplines waarin de koningin van het Europees kampioenschap, Viorica Georgette Rand niet hetzelfde niveau bereikte als in Cottbus, waardoor een nog grotere Britse dominantie werd voorkomen. Geen enkele junior bereikte het triplet, maar we moeten de Belg Matijs Van Strijthem in het zonnetje zetten, met twee gouden medailles in belangrijke disciplines als omnium en madison die hem maximale bekendheid geven, of die van de Italiaan Davide Stella, in ploegenachtervolging – eliminatie en zilver in de madison , maar met een zeer discreet omnium, zonder de eerder genoemde Tayte Ryan te vergeten, die ons, we zijn er bijna zeker van, binnenkort de ‘nieuwe-Britse’ Matthew Richardson zal doen vergeten.
Stefany Cuadrado (Col) de Queen van het Wk voor junioren
In totaal staan er 22 landen in de medailletafel die, merkwaardig genoeg, meer zilveren dan gouden medailles bevat – omdat na de keirinfinale twee zilveren medailles werden toegekend. Een medailleklassement waarin Nederland niet voorkomt. Met slechts een deelneemster, Janna van Tongeren voldeed ons land aan de verplichting. Wie aan het WK wil deelnemen moet met minimaal een heer of dame deelnemen aan het WK voor junioren Conclusies moeten de verantwoordelijke personen c.q direct betrokkenen maar trekken, al hebben wij en de liefhebbers van de baansport in ons land wel zo onze eigen gedachten !!